Wat een dag!
Blijf op de hoogte en volg Sanne
04 Februari 2014 | Kameroen, Buéa
Hee hallo!
Momenteel zit ik weer in het hotel om even mijn familie te kunnen zien via FaceTime en Skype en om uiteraard een verhaal te typen voor jullie.
Hier gaat alles goed, al was het vandaag een heftige dag. Hier wat meer medische informatie voor al mijn lieve collega's.
Ik mocht vanmorgen meekijken met een oncologische operatie, namelijk het verwijderen van pancreaskopcarcinoom (kanker in de kop van de alvleesklier). Normaal gesproken is dit in Nederland een zeer ingrijpende operatie, als het überhaupt al operabel is. Het betreft een patiënt van 52 jaar met veel pijnklachten. Na een korte rondleiding in de theatre (operatiekamer) mocht ik kijken bij de inleiding van de operatie. Denk hierbij aan het geven van een infuus, geven van zuurstof en het geven van dormicum, atropine en ketanest. That's it. Geen intubatie, geen ruggenprik en geen katheter, terwijl het een lange operatie betreft. Althans, ik hoopte op een lange operatie. Maar helaas, het bleek te ver uitgezaaid en het bleek dus inoperabel. Je zag grote metastasen gewoon zitten en de arts legde alles goed uit. Ook mocht ik overal foto's van maken, dus ben je er benieuwd naar, via Facebook kan ik alles sturen. Erg sneu en zielig voor de patiënt.
Nadien kwam er een andere patiënt binnen, die voor een sectio zou gaan. Op het moment dat ze haar wilden gaan inleiden bleek het kontje al te zien van de baby. Oftewel geen sectio, maar op natuurlijke manier bevallen. De baby kwam erg vlot, maar het was een stuitligging. Na wat opstartproblemen begon het te huilen en kon ik weer ademhalen. Maaarrr het bleek dat er nog een baby kwam, oftewel een tweeling! Na 5 min werd de andere baby geboren en die begon direct te huilen. De baby's werden eerst meegenomen om ze te controleren en pas na een half uur zag de moeder ze voor het eerst. Met de baby's ging het goed maar met de moeder wat minder. Door de contracties boven de baarmoeder verloor ze ineens enorm veel bloed. Bloedverlies werd geschat op ongeveer 600 cc. De moeder werd ook bleekjes en ze hebben direct extra infuus geprikt, oxytocine gegeven om contracties te stoppen en een geloplasma aangehangen. Oftewel, goed en kundig gehandeld maar oooooh wat was het spannend en heftig. De adrenaline stroomde enorm door mijn lichaam en ik kon pas na 30 minuten weer rustig ademhalen. De baby's (waren twee jongetjes) krijgen de eerste weken nog geen naam. Pas als alles goed gaat met moeder en kind krijgen ze een naam.
Nou dat was me het dagje dus wel. Ben benieuwd hoe het met alle patiënten gaat, maar dat zullen we morgen wel horen/zien. Nu nog even relaxen en dan lekker op tijd naar bed. Tot snel. Veel liefs Sanne!
Momenteel zit ik weer in het hotel om even mijn familie te kunnen zien via FaceTime en Skype en om uiteraard een verhaal te typen voor jullie.
Hier gaat alles goed, al was het vandaag een heftige dag. Hier wat meer medische informatie voor al mijn lieve collega's.
Ik mocht vanmorgen meekijken met een oncologische operatie, namelijk het verwijderen van pancreaskopcarcinoom (kanker in de kop van de alvleesklier). Normaal gesproken is dit in Nederland een zeer ingrijpende operatie, als het überhaupt al operabel is. Het betreft een patiënt van 52 jaar met veel pijnklachten. Na een korte rondleiding in de theatre (operatiekamer) mocht ik kijken bij de inleiding van de operatie. Denk hierbij aan het geven van een infuus, geven van zuurstof en het geven van dormicum, atropine en ketanest. That's it. Geen intubatie, geen ruggenprik en geen katheter, terwijl het een lange operatie betreft. Althans, ik hoopte op een lange operatie. Maar helaas, het bleek te ver uitgezaaid en het bleek dus inoperabel. Je zag grote metastasen gewoon zitten en de arts legde alles goed uit. Ook mocht ik overal foto's van maken, dus ben je er benieuwd naar, via Facebook kan ik alles sturen. Erg sneu en zielig voor de patiënt.
Nadien kwam er een andere patiënt binnen, die voor een sectio zou gaan. Op het moment dat ze haar wilden gaan inleiden bleek het kontje al te zien van de baby. Oftewel geen sectio, maar op natuurlijke manier bevallen. De baby kwam erg vlot, maar het was een stuitligging. Na wat opstartproblemen begon het te huilen en kon ik weer ademhalen. Maaarrr het bleek dat er nog een baby kwam, oftewel een tweeling! Na 5 min werd de andere baby geboren en die begon direct te huilen. De baby's werden eerst meegenomen om ze te controleren en pas na een half uur zag de moeder ze voor het eerst. Met de baby's ging het goed maar met de moeder wat minder. Door de contracties boven de baarmoeder verloor ze ineens enorm veel bloed. Bloedverlies werd geschat op ongeveer 600 cc. De moeder werd ook bleekjes en ze hebben direct extra infuus geprikt, oxytocine gegeven om contracties te stoppen en een geloplasma aangehangen. Oftewel, goed en kundig gehandeld maar oooooh wat was het spannend en heftig. De adrenaline stroomde enorm door mijn lichaam en ik kon pas na 30 minuten weer rustig ademhalen. De baby's (waren twee jongetjes) krijgen de eerste weken nog geen naam. Pas als alles goed gaat met moeder en kind krijgen ze een naam.
Nou dat was me het dagje dus wel. Ben benieuwd hoe het met alle patiënten gaat, maar dat zullen we morgen wel horen/zien. Nu nog even relaxen en dan lekker op tijd naar bed. Tot snel. Veel liefs Sanne!
-
05 Februari 2014 - 13:20
Linda:
He San,
Wat een verhalen en wat een indrukken...
Supergaaf!!
Wat fijn dat je Jurgen over een paar daagjes weer ziet.
Blijf je volgen!!
Liefs Linda en Annemarie. -
05 Februari 2014 - 13:43
Denise:
Wow Sander jij bent lekker bezig je adrenaline grenzen op te sporen.
Super lieverd wat gaaf. Laat alles op je inwerken.
Fijn dat je bericht ook sl wat positiever is. Zet hem op.
Jij kan dit en rockt dit gewoon.
Ik ben al megatrots en kijk al weer uit naar je volgende update.
Dit is te leuk en kan je zeggen dat het ook adrenaline opwekt.
Hele dikke xxx voor jou van je collega dennis -
06 Februari 2014 - 14:11
Evelien:
Hey die Sanne,
Wat supergaaf om je belevenissen te lezen. En wat een enorme cultuurshock of niet? Gaaf zeg wat je allemaal meemaakt. Hoop dat je er ondanks de hectiek er ook van kan genieten. Nog maar even en dan kan je in ieder geval je ervaringen delen met Jurgen. Fijn lijkt me... Meid, goed gaan, geniet en schrijf vooral veel blogs ;)
Groeten,
Evelien -
07 Februari 2014 - 13:51
Lisanne S:
Hee hallo hoe is het inmiddels qllemaal afgelopen? Als ik dit nu typ zit inmiddels jurgen ook in het vliegtuig onderweg naar jou! Besefte dat als jij thuis komt ik nog op skivakantie ben dus ik ben geen welkomscomite lid heel veel liefs en dikke knuffel vanuit zwolle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
